Mikinn skít!

Þannig var spænskum leikurum óskað velgengni í gamladaga. Lógíkin er svona: Því fleiri áhorfendur - því fleiri hestar fyrir utan leikhúsið - því meiri kúkur.

Það er því ósk varríusar til hinnar nýstofnuðu ríkisstjórnar. Vona t.d. að boðuðu afnámi lífeyrissérréttinda verði ekki svarað með samsvarandi hækkun á launum, og afsakað með einhverjum lagakrókum (sporin hræða í þessu tilliti).

Og skipan dómsmálaráðherrans er vægast sagt dularfull. Kontóristi úr grónum ráðuneytum sjálfstæðismanna? Af hverju? Af hverju ekki pólitíkus (Atli Gísla, svo nafn sé nefnt af handahófi úr þjóðsránni)? Ekki segja mér að það hafi verið út af jafnræðinu. Við eigum að vera komin lengra en svo.

Skipan Gylfa skýrir sig sjálf. Skipan Rögnu gerir það ekki. Af hverju var ekki spurt um þetta í viðtölum? Af hverju var ekki frumkvæði um að skýra þetta?

Vona að þetta gangi allt vel.

Vona líka að fjárhagsaðstæður hins efnilega framsóknarformanns séu ekki eins og lýst erhér. Annars fær andstaða hans við hugmyndir um að frysta eignir auðmanna nýjan, ógeðfelldan og alltof kunnuglegan blæ.