Kominn til að sjá og sigra

Gott að koma heim eftir hina ógurlegu svaðilbjarmalandsför. Fyrr eða síðar mun ég gera henni einhver skil hér, á eftir að finna upp formhjólið. Svo er náttúrulega hægt að fá impressjóníska mynd af henni af sms-unum sem birt voru á hugleiksvefnum.

Hér virðist allt vera eins, þó svo júróvisjón hafi tapast og nýir vendir sópi nú ganga Ráðhússins. Já og að uppáhaldslið margeirs hafi marið sigur yfir mínum mönnum meðan Lipetsk-hæglestin vaggaði mér í ró.

Það er nett óraunveruleikatilfinning yfir hversdagsleikanum í augnablikinu eftir að hafa verið fjarri honum svona lengi í landi hins kirillíska leturs og stranglega framfylgda skipulagsleysis, hinnar blóðugu sögu og dvergvöxnu þjónustulundar. Hinna speisuðu fjarlægða, útkúkuðu klósetta og hlýlegu vina,

Gaman samt að fara.